Sinds ik geïnteresseerd raakte in permacultuur heb ik vele video’s gekeken (bijvoorbeeld deze), een gratis online introductiecursus permacultuur gedaan, overal waar ik kwam mijn ogen en oren gebruikt om meer te leren én alvast een beetje geoefend met de basisconcepten.
Hier en daar heb ik zelfs de wijsneus uitgehangen met ongevraagde adviezen in andermans tuin (sorry mams en Hans 😉 ).
En toen heb ik het boek Permacultuur in je moestuin gekocht, en sindsdien ben ik officieel hooked. Het is een lust voor het oog (ben ik zeer gevoelig voor), speels, informatief én relevant voor de Nederlandse en Vlaamse omstandigheden.
Bijna elke avond zit ik ervan te smullen. De plantjes vliegen me om de oren en voor al mijn ideeën kom ik tuinruimte tekort. Mijn gretige enthousiasme wil het allemaal nu, nu, nu in de praktijk brengen maar wat is nou juist zo mooi aan tuinieren… je beweegt mee op de ritmes van de natuur, in het tempo van de natuur.
Het boek is geschreven door Christopher Shein en Julie Thompson en vertaald en lokaal relevant gemaakt door Lucas Brouns en Maranke Spoor. Het geeft basiskennis, praktische handvatten en heel veel inspiratie voor permacultuur in kleine en grote moestuinen en zelfs een permacultuur-moestuin op je balkon of dakterras.
Over hoe planten rond fruitbomen een gilde vormen en dus elkaar wederzijds ondersteunen. Hoe wortels diep in de grond reiken om voedingsstoffen naar boven te halen, waar de andere gildeleden ook van meegenieten. Hoe diertjes beschutting vinden in afgevallen blad (dat je dus gewoon laat liggen) en zo zorgen voor natuurlijke bemesting, onder andere. Hoe je problemen kunt oplossen niet met een kunstmatig middel, maar door de balans in het systeem te verbeteren.
Permacultuur is denken in samenwerking en veerkracht. In systemen in plaats van in monocultuur en individuen. Dat je basisbenodigdheden zoals water, zon en voeding niet laat weglekken, maar opvangt en hergebruikt. Dat je de oogst deelt met insecten en vogels die een belangrijke rol in het systeem hebben. En met je buren, die samen met jou ook weer onderdeel zijn van een groter geheel.
Je ontwerpt een zichzelf bedruipend (soms letterlijk!) systeem dat van nature floreert, in plaats van dat je hard werkt om dingen van buiten aan te slepen om de boel maar onder controle te houden. Klinkt bekend…? Permacultuur is levenskunst!
De heldere kennis en voorbeelden in het boek helpen je met nieuwe ogen naar de natuur en naar je eigen moestuin te kijken. Voor mij is het een wegwijzer in een landschap dat symbool staat voor de nieuwe wereld. Een wereld waarin we vreedzaam en gelukkig samenleven en dienstbaar zijn aan elkaar en de aarde. Begin ermee in je eigen moestuin.
Leave A Comment