Toen ik vroeger nog accountmanager was bij een groot internationaal trainingsbureau, had onze manager EMEA het volgende mantra:

“Hope is not a business strategy”

En hoewel dat me wat ‘koud’ en zakelijk in de oren klonk (niet zo mijn ding), heb ik er ook onwijs van geleerd. Want juist met mijn introverte inborst was ik soms eerder geneigd om te kijken dan te doen.

Dus als ik mijn voorstel had gestuurd, dan kon ik bijvoorbeeld zeggen: “Ik hoop dat ze akkoord gaan.”
En dan kwam die manager: “Hoop is geen businessstrategie. Wat kun je nog doen?”

Hoe is jouw balans tussen bezinning en handelen?

Heb je echt alles gedaan wat je kon doen om dat project aan te nemen of succesvol af te ronden?